به گزارش قدس آنلاین، سریال «رحیل» هم روایتی از پایان دوران قاجار و ابتدای پهلوی است که قصه‌ای زنانه دارد و راوی آن زنی به نام «مها» از دربار قاجار است که تلاش می‌کند دیگر زنان اندرونی را با خود متحد کرده و یک تعزیه عاشورایی اجرا کند. سریال «آتش و باد» هم که روایتی برآمده از دل تاریخ بود به سال‌های پایانی سلطنت قاجار و عصر مشروطه می‌پرداخت. پرسش اینجاست که چرا در سال‌های اخیر تنور ساخت سریال‌های قاجاری در تلویزیون این قدر داغ شده و دیگر دوره‌های تاریخی مورد غفلت واقع شده‌اند؟ سیدمحمد حسینی، منتقد سینما و تلویزیون که مدیر عاملی انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و مدیر گروه فیلم و سریال روایت فتح را بر عهده دارد با انتقاد از این رویه صدا و سیما به خبرنگار ما می‌گوید: موضوعات بسیار جذاب دیگری برای پرداخت در سریال‌های تلویزیونی وجود دارد اعم از موضوعات تاریخ باستان تا ایران معاصر ولی سریال‌های تاریخی تلویزیون غالباً محدود به دوران قاجار و پهلوی شده‌اند.
او توضیح می‌دهد: آنچه در این سریال‌ها از دوران قاجار نشان داده می‌شود به خیانت شاهان آن دوره و شکست‌هایشان در برابر انگلیسی‌ها اشاره دارد اما به این توجه نمی‌شود که مخاطبان «عصر بازی» نیاز به پیروزی دارند، ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که بسیاری از مردم در بازی‌های ویدئویی و موبایلی دوست دارند پیروز شوند و ما در سریال‌های تلویزیونی به شکست‌های تاریخی می‌پردازیم. وی با بیان اینکه لازم است تلویزیون به دوران صفوی و دوران شکوه ایران اسلامی هم بپردازد، دورانی که در برابر حمله پرتغالی‌ها، پیروز شدیم می‌افزاید: این پیروزی‌ها را باید با غرور در رسانه ملی نشان دهیم اینکه پس از سال‌ها جنایت اجنبی‌ها در کشورمان، مقتدرانه آن‌ها را بیرون راندیم. 

 تصویر کج و معوج از پهلوی در رسانه ملی
مدیر گروه فیلم و سریال روایت فتح با تأکید بر رجعت به اتفاق‌های خوب و پیروزمندانه تاریخ کشور در ساخت آثار نمایشی خاطرنشان می‌کند: نشان دادن فتح و پیروزی دوران طلایی تاریخ سرزمینمان یعنی شرح رشادت، دلاوری و شکوه سربازان این سرزمین که نمایش این پیروزی‌های تاریخی شیرین است. 
حسینی با اشاره به ضرورت تغییر رویکرد مدیران تلویزیون در سریال‌سازی می‌گوید: بهتر است مدیران تلویزیون تا اطلاع ثانوی، ساخت سریال از دوران قاجار و پهلوی را متوقف کنند و به مقاطع تاریخی ارزشمندتری با شرح پیروزی سربازان غیور سرزمینمان بپردازند. 
به گفته او، در انتخاب مقاطع تاریخی برای سریال‌سازی خوش‌سلیقگی وجود ندارد. وی با اشاره به سریال «گیلدخت» عنوان می‌کند: چه اهمیتی دارد نشان دهیم نوه برادر فتحعلی شاه، زن‌باره بوده یا نه؟ ضمن اینکه پهلوی‌ها هم به دنبال تخریب چهره قاجار بودند تا خودشان را تطهیر کنند در حالی که دوران پهلوی، دوران نکبت، درماندگی و عقب‌ماندگی بوده ولی رسانه ملی تصویر شیک و اتوکشیده‌ای از این دوره نشان می‌دهد که تصویر تاریخی کج و معوجی است.
حسینی با اشاره به قیاس دوران پهلوی و قاجار خاطرنشان می‌کند: قاجاری که دو تکه بزرگ از سرزمینمان را از دست داد، در هر دو بار جنگید و شکست خورد ولی در دوره پهلوی بدون اینکه گلوله‌ای به سمتشان شلیک شود هفت تکه از سرزمینمان را از دست دادند.او می‌گوید: شاه ملعون هوس کرد بخش‌هایی از کشور را مثل ارث پدری ببخشد. پهلوی‌ها سرچشمه هیرمند را به افغانستان دادند و هنوز بر سر حقابه هیرمند و خشکسالی سیستان و بلوچستان مسئله داریم.

 نباید دست جعفری جوزانی برای ساخت کوروش خالی بماند
آنچه از دوران قاجار به بعد روایت می‌شود تصویری مخدوش است و شاید جسارت و حمیتی برای نمایش واقعیت‌ها وجود ندارد، حسینی در توضیح این ادعا می‌گوید: اینکه برادر فتحعلی شاه دچار سرخوردگی اخلاقی بوده یا نبوده به چه درد مردم می‌خورد که ۴۵ قسمت یک سریال تلویزیونی را به آن اختصاص دهند؟ ذائقه مخاطب تا جایی با این شکل و محتوای سریال‌سازی همراه می‌شود و سپس آن را پس می‌زند. مخاطبی که به دنبال پیروزی است این پیروزی را در سریال‌های خارجی پیدا می‌کند اما همه سریال‌های خارجی مثل سریال‌های کره‌ای، کبریت بی‌خطر نیستند بلکه بعضی از سریال‌های خارجی برای ما تهدید سرزمینی و ایدئولوژیکی به شمار می‌روند. 
مدیر عامل انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس با بیان اینکه نگاه مدیران تلویزیون نیاز به تغییر دارد، خاطرنشان می‌کند: آن قدر مدیران سازمان دچار جزئیات و فرایندها در شوراهای مختلف شده‌اند که دائم در حال تغییر یک شورا به شورای دیگر هستند در حالی که باید نگاهشان را تغییر دهند. 
وی یادآور می‌شود: خدا امثال آقای سلحشور را رحمت کند که حرف‌هایش را در بستر قرآن می‌زد. آقای میرباقری هم تصویر و تصورش از بیان با مردم، تاریخ شیعه است و باور دارد در سرزمین شیعی باید تصویر درستی از امام علی(ع)، امام حسین(ع)، سلمان و شخصیت‌های مهم تاریخ اسلام به مردم نشان داد اما صدا و سیما کاری برای این بزرگان نکرده است در حالی که مدیریت باید به این هنرمندان بزرگ برگردد تا آقای جعفری جوزانی دستش برای ساختن کوروش خالی نماند.
حسینی ادامه می‌دهد: ساخت سریال از فتوحات و مفاخر سرزمینیمان، نیاز جامعه است اگر ما نسازیم دیگران می‌سازند. ما درباره بوعلی سینا اثر شاخصی نساختیم و فقط به سریال «بوعلی سینا» ساخته کیهان رهگذار در دهه ۶۰ بسنده کردیم اما ترکیه درباره مفاخر ما از دیدگاه خودش سریال می‌سازد. 
وی با بیان اینکه نیاز جدی به بازنگری در فیلم‌نامه‌های تلویزیون وجود دارد می‌گوید: تا زمانی که ساختار سنتی شورامحور در حوزه فیلم‌نامه‌های تلویزیون وجود دارد، فیلم‌نامه‌های الف ویژه در تلویزیون به نتیجه نخواهد رسید؛ چرا که رسانه ملی دچار ضعف‌ها و مشکلات ارتباطی افراد با هم و اعمال سلیقه‌های عجیب است و این موضوع سبب می‌شود یک فیلم‌نامه به دلایل واهی، سال‌ها از گردونه تولید دور بماند و به فراموشی سپرده شود.